تعریف آرتروز: در بین مفاصل فضای بالش مانندی به نام غضروف (بافت سخت ولی صاف و قابل انعطاف) وجود دارد، که با افزایش سن و علل ژنتیکی، نوع شغل و حرفه، چاقی، عوامل هورمونی و نژاد نیز دچار فرسایش شده و مورد تخریب قرار می‌گیرد. به این اتفاق آرتروز می‌گویند که شایع ترین بیماری مفصلی است و به نام استئوآرتریت هم معروف است.
این بیماری از سنین ۲۰ تا ۳۰ سالگی شروع میشود و همه مردم تقریبا در سن ۷۰ سالگی به نحوی از آن رنج می‌برند. جالب است بدانید که آرترزو فقط مختص انسان‌ها نیست و در سایر جانداران مانند ماهی‌ها، دو زیستان، خزندگان و پستانداران نیز شایع می‌باشد.
آرتروز شامل دو دسته بندی است. آرتروز اولیه که با افزایش سن به وجود آمده و تقریبا برای همه نیز اتفاق خواهد افتاد و بیشتر مفاصل زانوها، مفصل ران به لگن، مفاصل انگشتان دست و پا و بالاخره ستون فقرات را نیز درگیر خواهد کرد. آرتروز ثانویه بیشتر در مفاصلی به وجود می‌آید که قبلا توسط بیماری مورد تخریب و آسیب قرار گرفته‌اند.
دلایل بروز آرتروز:
سن یکی از علتهای این بیماری است، بطوریکه ساییدگی مفصلی جزیی از روند پیری است ولی سن شروع آن در افراد متفاوت است.
ژنتیک: در برخی از انسان‌ها این عارضه بصورت خانوادگی و ارثی وجود دارد، که شانس ابتلا افراد به آرتروز را بالا می‌برد.
چاقی: در افراد چاق به علت فشار نیروی زیاد به مفاصل احتمال بروز این بیماری بالاتر از افراد لاغر است.
شغل: فعالیت‌های بدنی ناشی از شغل خاص و یا ورزشی که فشار شدیدی را به مفاصل وارد می‌کند یکی دیگر از دلایل بروز آرتروز می‌باشد.
خشکی پس از استراحت: در پی بی حرکت ماندن مفاصل حتی در زمان کم، سفتی مفاصل به وجود می‌آید.
صدای استخوانی: صدایی که در حین راه رفتن از مقاطع استخوان شنیده میشود.
بد شکلی استخوانی: برخی از استخوان‌هایی که در بدن فاقد شکل طبیعی بوده مانند انگشتان موجب بروز آرتروز میشود.
نیمه در رفتگی: دررفتگی‌های ناکاملی که در یک مفصل بوجود می‌آیند.
درمان آرتروز از طریق مواد غذایی و مکمل‌ها:
مصرف چربی‌های اشباع شده: نظیر گوشت و لبنیات
اسیدهای چرب امگا ۶ : نظیر گل مغربی و روغن کتان
مصرف اسیدهای چرب امگا ۳: که موجب کاهش التهاب می‌شوند نظیر ماهی‌های آب سرد، پسته، بادام و دانه‌های گیاهی
مکمل‌های حاوی امگا ۳: مانند دانه‌های خوراکی، سبزیجات و انواع میوه‌های با رنگ قرمز و نارنجی
ویتامین C: استفاده از سبزیجات و میوه‌ها به منظور تقویت غضروف مفصلی
ویتامینE: استفاده از حبوبات و مغزهای روغنی برای جلوگیری از تخریب غضروف
ویتامینA: مانند بتاکاروتن و روی
سلنیوم: ضد اکسید کننده‌هایی هستند که غضروف مفصل را حفاظت و آسیب ناشی از التهاب را کم می‌کنند.
بورون: جلوگیری از تحلیل مفاصل
منبع: مثبت مگ