خواص چای جنسینگ

مضرات خوردن آب یخ

مضرات خوردن آب یخ

مضرات خوردن آب یخ

خوردن آب یخ و سایر نوشیدنی های خنک، بخصوص در روزهای گرم سال، طرفداران زیادی دارد. برای آنکه با مضرات خوردن آب یخ آشنا شویم بهتر است با هم این مقاله را تا انتها همراهی کنیم.

حساسیت دندانی:

مضرات خوردن آب یخ اول از همه متوجه دندان ها می شود. با ورود آب یخ به دهان، عصب های دندان دچار شوک شده و حساسیت آنها به شدت تحریک می شود. داشتن دندان خراب یا نیمه خراب این امر را به شدت تشدید می کند. زمانی که در حال خوردن غذا هستید سعی کنید به هیچ عنوان نوشیدنی داغ یا خیلی خنک نخورید. همچنین حواستان به گرم و سرد شدن دهانتان به‌ واسطه‌ خوردن نوشیدنی‌های گرم و سرد باشد. با انجام این کار نادرست مینای دندان حساس شده و زمینه برای ایجاد حساسیت و دندان‌ درد و حتی میگرن مهیا می گردد. اجازه دهید نوشیدنی‌ از حالت خیلی خنک و یا داغ در بیاید و بعد آن را بنوشید.

شوک به بدن:

اکثر محققان بر این باورند که با توجه به دمای۳۷ درجه سانتی گراد بدن انسان در حالت عادی و دمای آب یخ که معمولا صفر درجه سانتیگراد است؛ با نوشیدن آب یخ دمای بدن انسان به طور ناگهانی تغییر نموده که این امر باعث آسیب های فراوانی به بدن می شود.

نوشیدن آب یخ موجب شوک بزرگ به متابولیسم یا سوخت‌وساز بدنتان می شود. در واقع متابولیسم بدن همیشه به‌ طور طبیعی دنبال دمایی نرمال برای رسیدگی به وظایف خود است. زمانی که آب یخ می‌خورد، بدن به‌ جای آنکه از انرژی دریافتی از غذاها برای تامین نیازهای ارگان‌های بدن استفاده کند، برای تنظیم و نرمال کردن دمای خود استفاده می‌کند.

سفت شدن چربی ها:

با توجه به اینکه اکثر افراد در سال های اخیر به تناسب اندام و دفع چربی های بدن می اندیشند، باید بگوییم که خوردن آب یخ موجب سفت شدن بافت چربی های بدن می گردد و روند از بین رفتن آن ها را به شدت کند می کند.

مواد چرب در تماس با دمای خیلی سرد میل زیادی به حفظ ماهیت خود دارند. یعنی در تماس با سرما حالت جامد خود را حفظ می‌کنند و به‌ سختی ذوب می‌شوند. به همین دلیل نه‌ تنها لازم است که از نوشیدن آب یخ بعد از غذا بپرهیزید بلکه بهتر است از مصرف خوردنی‌های خیلی سرد مانند دسر، بستنی و… نیز اجتناب کنید. با ترک کردن این عادت نادرست غذاها و بخصوص غذاهای چرب با روند طبیعی وارد معده شده و راحت‌تر از طریق تماس با ترشحات دستگاه گوارش هضم می‌شوند.

رقیق شدن اسید معده و خطرات در پی آن:

اسید معده‌ای که توسط بدن و برای هضم غذاهای مصرفی تولید می‌شود بسیار متعادل و مناسب وظیفه است. اگر خوردن آب یخ  را بعد از غذا به یک عادت تبدیل کنید، اسید معده رقیق شده و تاثیر هضم‌ کنندگی آن کاهش پیدا می‌کند. در نتیجه معده برای تجزیه کردن غذاهای مصرف شده دچار مشکل شده و از آن بدتر اینکه این مواد غذایی در معده باقی می‌مانند تا اسید رقیق‌شده به حالت اول برگشته و بتواند وظیفه‌ خود یعنی تجزیه‌ غذاها را به‌ درستی انجام دهند. در این مدت زمانی که مواد غذایی در معده تلنبار می‌شوند زمان کافی برای اکسید شدن و تولید باکتری‌ هایی که باعث معده درد می‌شوند وجود دارد.

یبوست:

آشامیدن آب هم دمای اتاق به دستگاه گوارش کمک می کند، درحالی که مصرف آب یخ موجب بروز یبوست در بدن می شود.
ماده غذایی که از دستگاه گوارش می گذرد، سفت و منجمد می شود. این در حالی است که روده ها منقبض گردیده و در دفع کردن مدفوع مشکل ایجاد می شود.

سردرد:

همان گونه که خوردن بستنی باعث به اصطلاح یخ زدن عصب های مغز می شود، خوردن آب یخ نیز همین حالت را ایجاد می کند. آب یخ باعث می شود خیلی از عصب های حساس ستون فقرات عکس العمل مناسب نداشته باشند. این پیغام سریع به مغز منتقل می شود که این امر به نوبه خود باعث سردردهای موقت و دایم می شود.

احساس خستگی:

از آنجایی که خوردن آب یخ بعد از غذا، انرژی دریافتی بیهوده صرف هضم غذا و همچنین بازگرداندن دمای بدن به حالت عادی می‌شود، فرد احساس خستگی می‌کند و میل زیادی به خوابیدن یا حداقل استراحت کردن دارد. در واقع نوشیدن یک لیوان آب یخ باعث ایجاد خستگی جسمی و سستی و کسالت روحی می‌شود.

چند پیشنهاد:

• از نوشیدن آب خیلی سرد و یا نوشیدنی خیلی داغ بپرهیزید.
• پس از بیدار شدن از خواب، یک لیوان آب با دمای محیط میل نمایید.
• چند قطره آب لیموترش به آب اضافه کنید تا به‌ خوبی رفع عطش نماید.
• در نظر داشته باشید که چای، قهوه یا آبمیوه ها با وجود فواید خود، کمبود آب را برطرف نمی سازند.
• در طول روز و در فواصل مناسب آب بنوشید تا از پر شدن مثانه یا احتمال حالت تهوع به دلیل نوشیدن آب زیاد جلوگیری شود.

  مجله اینترنتی مثبت مگ همواره سعی در جلب رضایت بازدیدکننده های خود دارد.

تاثیر مخرب اسباب سولاریوم

 

دلیل استفاده از نرم کننده موی سر

25

دلیل استفاده از نرم کننده موی سر

دلیل استفاده از نرم کننده موی سر

موی سر بخش مهمی از زیبایی را تشکیل می‌دهد، نگهداری و زیبایی آن باعث شده است تا افراد در جای جای جهان، با استفاده از انواع شامپوها، رنگ موها، محصولات مراقبتی، تقویتی و… سعی در زیبا کردن و سالم سازی موهای خود داشته باشند. می‌توان اولین و مهم‌ترین دلیل استفاده از نرم کننده موی سر را نیز همین عامل بیان نمود.

خیلی از افراد بخصوص خانم‌هایی که موی بلند دارند، پس از حمام از زبری و شانه ناپذیری موی خود گله دارند. استفاده از نرم کننده‌ها در جهت رفع این مشکل باعث شده که این محصول عضو ثابت اکثر حمام‌ها باشد.

دلایل بروز آسیب مو:

شستن بیش از حد مو، عدم استفاده از شامپوهای استاندارد، زیاده روی در شانه زدن مو، سشوار کشیدن زیاد، فر کردن موها، رنگ کردن مو با رنگ‌های شیمیایی، استفاده از ماده دکلره و همچنین تاثیر شرایط محیطی مانند اشعه ماورای‌ بنفش خورشید، آب داغ وآب استخرها، همگی موجب آسیب سطح خارجی یا همان کوتیکول مو می‌شوند. لذا کوتیکول‌ و رشد موها معمولا تحت‌تاثیر منفی این عوامل مخرب قرار می‌گیرد.

با آسیب دیدن سطح مو، شارژ‌های الکترواستاتیک ایجاد شده که موجب دور شدن موها از هم شده و شانه زدن و مرتب کردن آنها مشکل می‌شود. کوتیکول سالم و طبیعی دارای نظم ظاهری مشابه سلول‌های چیده شده روی سقف خانه‌هاست. لطافت و صافی مو به دلیل یک دست بودن و نظمی است که در کوتیکول مو وجود دارد.

در صورت آسیب به کوتیکول، سطح مو نامنظم و خراب گشته و مو حالت خشن پیدا می‌کند. لذا کدر شدن، شکستن و دو شاخه شدن انتهای مو (موخوره) پدید می آید.

تاثیر نرم کننده موی سر:

نرم‌کننده‌ها به منظور جلوگیری از آسیب رسیدن به سطح خارجی مو طراحی شده و با ایجاد یک پوشش روی سطح خارجی مو، به آن حالت صاف و یکنواخت می‌بخشد. بعلاوه نرم کننده موی سر باعث خنثی شدن بارهای الکتریکی سطح مو گشته و به این ترتیب مو دیگر آشفته و بی‌نظم به نظر نرسیده و راحت‌تر حالت گرفته و شانه می‌شود.

همچنین نرم‌کننده‌‌های موی سر باعث ضخیم‌تر به نظر رسیدن موها شده و از ایجاد گره در موها نیز جلوگیری می‌کنند.

اوج نیاز به نرم‌کننده‌ها:

پس از اعمالی چون، رنگ و مش کردن مو، استفاده از مواد بی‌رنگ‌کننده مو (دکلره) و… نیاز به نرم کننده‌ مو بیش از پیش می‌شود. مو در حالت طبیعی دارای شارژ منفی است و زمانی که در تماس با اکسیدان (رنگ، مش و مواد دکلره، و یا مواد فر دهنده) قرار می‌گیرد، میزان اسید سولفوریک در ساختمان مو بالا رفته و باعث افزایش شارژ منفی مو می‌شود.

تفاوت شامپو و نرم کننده:

شامپو از موادی تشکیل شده که پس از آبکشی بار الکتریکی منفی روی مو به جای می‌گذارد. این امر سبب باز شدن کوتیکول‌های سطح خارجی مو شده و سبب از دست رفتن رطوبت مو و زبر و ناهمواری مو می‌گردد. به دلیل همین ناهمواری ، مو نور را به خوبی منعکس نمی‌کند، بنابراین مو درخشندگی خود را از دست داده و کدر ومات به نظر می‌رسد.

نرم کننده‌ها ولی از موادی تشکیل شده که در ساختار مولکولی آن بار مثبت وجود دارد. خنثی شدن بار الکتریکی مو به وسیله کاندیشنر موجب صاف شدن کوتیکول مو شده و در نتیجه مو حالت پذیر و درخشان می شود. بنابراین هر چه جنس طبیعی مو خشک تر باشد بیشتر به نرم کننده نیاز دارد، برای موهای خیلی خشک و آسیب دیده از نرم کننده های با نفوذ عمقی استفاده شده که به داخل کوتیکول نفوذ می‌کند.

روش استفاده:

پس از شامپو کردن، موی خود را به خوبی آبکشی نموده تا هیچ گونه اثری از شامپو بر روی موی شما باقی نماند. سپس موی خود را با دستتان آبگیری کنید. مویی که خیلی خیس باشد، قدرت جذب نرم کننده روی آن کمتر است. حال مقداری نرم کننده در کف دست خود ریخته و مو را مالش دهید تا به خوبی درکف دست شما پخش شود. سپس آن را به صورت یکنواخت روی همه تارهای موی خود پخش کنید.

پس از پخش نرم‌کننده به اندازه لازم و به نسبت بلندی و حجم مو، پس از مدتی که روی بسته بندی نرم کننده نوشته، مو را به خوبی آبکشی نمایید. (به طور معمول این زمان بین ۳ تا ۵ دقیقه می‌باشد)

 

چند نکته ضروری:

• برای پخش نرم کننده بر روی مو، می‌توانید از انگشتان خود به عنوان شانه یا از شانه های دندانه درشت استفاده کنید. به صورت افراطی و با خشونت این کار را انجام ندهید، این شانه زدن به دلیل خیس بودن مو و سستی ریشه‌ها باید به آرامی صورت پذیرد.
• شاید مهمترین نکته در استفاده از نرم کننده موی سر، هشدار جهت نرسیدن این ماده به ریشه مو باشد. بسیار هوشیار باشید که نرم کننده تنها ساقه مو را دربرگیرد و به ریشه مو برخوردی نکند.
• در تمام مراحل شستشوی مو و مخصوصا پس از استفاده از نرم کننده‌ها یا انواع ماسک‌های تقویتی، ابدا از آب داغ برای شستن و آبکشی استفاده نکنید. آب ولرمی که رو به سرما باشد برای آبکشی نهایی بسیار مفید می‎باشد.
• سعی کنید مطابق با جنس موی خود شامپو و نرم کننده مناسب را برگزیده و از آن بهره ببرید. پیشنهاد ما استفاده از برندهای معتبر و آزمایش شده است.

  مجله اینترنتی مثبت مگ همواره سعی در جلب رضایت بازدیدکننده های خود دارد.

دلیل استعمال از تانی کننده موی راس

مضرات خوردن آب یخ

مضرات خوردن آب یخ

مضرات خوردن آب یخ

خوردن آب یخ و سایر نوشیدنی های خنک، بخصوص در روزهای گرم سال، طرفداران زیادی دارد. برای آنکه با مضرات خوردن آب یخ آشنا شویم بهتر است با هم این مقاله را تا انتها همراهی کنیم.

حساسیت دندانی:

مضرات خوردن آب یخ اول از همه متوجه دندان ها می شود. با ورود آب یخ به دهان، عصب های دندان دچار شوک شده و حساسیت آنها به شدت تحریک می شود. داشتن دندان خراب یا نیمه خراب این امر را به شدت تشدید می کند. زمانی که در حال خوردن غذا هستید سعی کنید به هیچ عنوان نوشیدنی داغ یا خیلی خنک نخورید. همچنین حواستان به گرم و سرد شدن دهانتان به‌ واسطه‌ خوردن نوشیدنی‌های گرم و سرد باشد. با انجام این کار نادرست مینای دندان حساس شده و زمینه برای ایجاد حساسیت و دندان‌ درد و حتی میگرن مهیا می گردد. اجازه دهید نوشیدنی‌ از حالت خیلی خنک و یا داغ در بیاید و بعد آن را بنوشید.

شوک به بدن:

اکثر محققان بر این باورند که با توجه به دمای۳۷ درجه سانتی گراد بدن انسان در حالت عادی و دمای آب یخ که معمولا صفر درجه سانتیگراد است؛ با نوشیدن آب یخ دمای بدن انسان به طور ناگهانی تغییر نموده که این امر باعث آسیب های فراوانی به بدن می شود.

نوشیدن آب یخ موجب شوک بزرگ به متابولیسم یا سوخت‌وساز بدنتان می شود. در واقع متابولیسم بدن همیشه به‌ طور طبیعی دنبال دمایی نرمال برای رسیدگی به وظایف خود است. زمانی که آب یخ می‌خورد، بدن به‌ جای آنکه از انرژی دریافتی از غذاها برای تامین نیازهای ارگان‌های بدن استفاده کند، برای تنظیم و نرمال کردن دمای خود استفاده می‌کند.

سفت شدن چربی ها:

با توجه به اینکه اکثر افراد در سال های اخیر به تناسب اندام و دفع چربی های بدن می اندیشند، باید بگوییم که خوردن آب یخ موجب سفت شدن بافت چربی های بدن می گردد و روند از بین رفتن آن ها را به شدت کند می کند.

مواد چرب در تماس با دمای خیلی سرد میل زیادی به حفظ ماهیت خود دارند. یعنی در تماس با سرما حالت جامد خود را حفظ می‌کنند و به‌ سختی ذوب می‌شوند. به همین دلیل نه‌ تنها لازم است که از نوشیدن آب یخ بعد از غذا بپرهیزید بلکه بهتر است از مصرف خوردنی‌های خیلی سرد مانند دسر، بستنی و… نیز اجتناب کنید. با ترک کردن این عادت نادرست غذاها و بخصوص غذاهای چرب با روند طبیعی وارد معده شده و راحت‌تر از طریق تماس با ترشحات دستگاه گوارش هضم می‌شوند.

رقیق شدن اسید معده و خطرات در پی آن:

اسید معده‌ای که توسط بدن و برای هضم غذاهای مصرفی تولید می‌شود بسیار متعادل و مناسب وظیفه است. اگر خوردن آب یخ  را بعد از غذا به یک عادت تبدیل کنید، اسید معده رقیق شده و تاثیر هضم‌ کنندگی آن کاهش پیدا می‌کند. در نتیجه معده برای تجزیه کردن غذاهای مصرف شده دچار مشکل شده و از آن بدتر اینکه این مواد غذایی در معده باقی می‌مانند تا اسید رقیق‌شده به حالت اول برگشته و بتواند وظیفه‌ خود یعنی تجزیه‌ غذاها را به‌ درستی انجام دهند. در این مدت زمانی که مواد غذایی در معده تلنبار می‌شوند زمان کافی برای اکسید شدن و تولید باکتری‌ هایی که باعث معده درد می‌شوند وجود دارد.

یبوست:

آشامیدن آب هم دمای اتاق به دستگاه گوارش کمک می کند، درحالی که مصرف آب یخ موجب بروز یبوست در بدن می شود.
ماده غذایی که از دستگاه گوارش می گذرد، سفت و منجمد می شود. این در حالی است که روده ها منقبض گردیده و در دفع کردن مدفوع مشکل ایجاد می شود.

سردرد:

همان گونه که خوردن بستنی باعث به اصطلاح یخ زدن عصب های مغز می شود، خوردن آب یخ نیز همین حالت را ایجاد می کند. آب یخ باعث می شود خیلی از عصب های حساس ستون فقرات عکس العمل مناسب نداشته باشند. این پیغام سریع به مغز منتقل می شود که این امر به نوبه خود باعث سردردهای موقت و دایم می شود.

احساس خستگی:

از آنجایی که خوردن آب یخ بعد از غذا، انرژی دریافتی بیهوده صرف هضم غذا و همچنین بازگرداندن دمای بدن به حالت عادی می‌شود، فرد احساس خستگی می‌کند و میل زیادی به خوابیدن یا حداقل استراحت کردن دارد. در واقع نوشیدن یک لیوان آب یخ باعث ایجاد خستگی جسمی و سستی و کسالت روحی می‌شود.

چند پیشنهاد:

• از نوشیدن آب خیلی سرد و یا نوشیدنی خیلی داغ بپرهیزید.
• پس از بیدار شدن از خواب، یک لیوان آب با دمای محیط میل نمایید.
• چند قطره آب لیموترش به آب اضافه کنید تا به‌ خوبی رفع عطش نماید.
• در نظر داشته باشید که چای، قهوه یا آبمیوه ها با وجود فواید خود، کمبود آب را برطرف نمی سازند.
• در طول روز و در فواصل مناسب آب بنوشید تا از پر شدن مثانه یا احتمال حالت تهوع به دلیل نوشیدن آب زیاد جلوگیری شود.

  مجله سلامت مثبت مگ همواره سعی در جلب رضایت بازدیدکننده های خود دارد.

تاثیرات مخرب وای فای معلوم بر رویا

خواص چای جنسینگ

باج کفش های پاشنه افراشته

 

دلیل استفاده از نرم کننده موی سر

25

دلیل استفاده از نرم کننده موی سر

دلیل استفاده از نرم کننده موی سر

موی سر بخش مهمی از زیبایی را تشکیل می‌دهد، نگهداری و زیبایی آن باعث شده است تا افراد در جای جای جهان، با استفاده از انواع شامپوها، رنگ موها، محصولات مراقبتی، تقویتی و… سعی در زیبا کردن و سالم سازی موهای خود داشته باشند. می‌توان اولین و مهم‌ترین دلیل استفاده از نرم کننده موی سر را نیز همین عامل بیان نمود.

خیلی از افراد بخصوص خانم‌هایی که موی بلند دارند، پس از حمام از زبری و شانه ناپذیری موی خود گله دارند. استفاده از نرم کننده‌ها در جهت رفع این مشکل باعث شده که این محصول عضو ثابت اکثر حمام‌ها باشد.

دلایل بروز آسیب مو:

شستن بیش از حد مو، عدم استفاده از شامپوهای استاندارد، زیاده روی در شانه زدن مو، سشوار کشیدن زیاد، فر کردن موها، رنگ کردن مو با رنگ‌های شیمیایی، استفاده از ماده دکلره و همچنین تاثیر شرایط محیطی مانند اشعه ماورای‌ بنفش خورشید، آب داغ وآب استخرها، همگی موجب آسیب سطح خارجی یا همان کوتیکول مو می‌شوند. لذا کوتیکول‌ و رشد موها معمولا تحت‌تاثیر منفی این عوامل مخرب قرار می‌گیرد.

با آسیب دیدن سطح مو، شارژ‌های الکترواستاتیک ایجاد شده که موجب دور شدن موها از هم شده و شانه زدن و مرتب کردن آنها مشکل می‌شود. کوتیکول سالم و طبیعی دارای نظم ظاهری مشابه سلول‌های چیده شده روی سقف خانه‌هاست. لطافت و صافی مو به دلیل یک دست بودن و نظمی است که در کوتیکول مو وجود دارد.

در صورت آسیب به کوتیکول، سطح مو نامنظم و خراب گشته و مو حالت خشن پیدا می‌کند. لذا کدر شدن، شکستن و دو شاخه شدن انتهای مو (موخوره) پدید می آید.

تاثیر نرم کننده موی سر:

نرم‌کننده‌ها به منظور جلوگیری از آسیب رسیدن به سطح خارجی مو طراحی شده و با ایجاد یک پوشش روی سطح خارجی مو، به آن حالت صاف و یکنواخت می‌بخشد. بعلاوه نرم کننده موی سر باعث خنثی شدن بارهای الکتریکی سطح مو گشته و به این ترتیب مو دیگر آشفته و بی‌نظم به نظر نرسیده و راحت‌تر حالت گرفته و شانه می‌شود.

همچنین نرم‌کننده‌‌های موی سر باعث ضخیم‌تر به نظر رسیدن موها شده و از ایجاد گره در موها نیز جلوگیری می‌کنند.

اوج نیاز به نرم‌کننده‌ها:

پس از اعمالی چون، رنگ و مش کردن مو، استفاده از مواد بی‌رنگ‌کننده مو (دکلره) و… نیاز به نرم کننده‌ مو بیش از پیش می‌شود. مو در حالت طبیعی دارای شارژ منفی است و زمانی که در تماس با اکسیدان (رنگ، مش و مواد دکلره، و یا مواد فر دهنده) قرار می‌گیرد، میزان اسید سولفوریک در ساختمان مو بالا رفته و باعث افزایش شارژ منفی مو می‌شود.

تفاوت شامپو و نرم کننده:

شامپو از موادی تشکیل شده که پس از آبکشی بار الکتریکی منفی روی مو به جای می‌گذارد. این امر سبب باز شدن کوتیکول‌های سطح خارجی مو شده و سبب از دست رفتن رطوبت مو و زبر و ناهمواری مو می‌گردد. به دلیل همین ناهمواری ، مو نور را به خوبی منعکس نمی‌کند، بنابراین مو درخشندگی خود را از دست داده و کدر ومات به نظر می‌رسد.

نرم کننده‌ها ولی از موادی تشکیل شده که در ساختار مولکولی آن بار مثبت وجود دارد. خنثی شدن بار الکتریکی مو به وسیله کاندیشنر موجب صاف شدن کوتیکول مو شده و در نتیجه مو حالت پذیر و درخشان می شود. بنابراین هر چه جنس طبیعی مو خشک تر باشد بیشتر به نرم کننده نیاز دارد، برای موهای خیلی خشک و آسیب دیده از نرم کننده های با نفوذ عمقی استفاده شده که به داخل کوتیکول نفوذ می‌کند.

روش استفاده:

پس از شامپو کردن، موی خود را به خوبی آبکشی نموده تا هیچ گونه اثری از شامپو بر روی موی شما باقی نماند. سپس موی خود را با دستتان آبگیری کنید. مویی که خیلی خیس باشد، قدرت جذب نرم کننده روی آن کمتر است. حال مقداری نرم کننده در کف دست خود ریخته و مو را مالش دهید تا به خوبی درکف دست شما پخش شود. سپس آن را به صورت یکنواخت روی همه تارهای موی خود پخش کنید.

پس از پخش نرم‌کننده به اندازه لازم و به نسبت بلندی و حجم مو، پس از مدتی که روی بسته بندی نرم کننده نوشته، مو را به خوبی آبکشی نمایید. (به طور معمول این زمان بین ۳ تا ۵ دقیقه می‌باشد)

 

چند نکته ضروری:

• برای پخش نرم کننده بر روی مو، می‌توانید از انگشتان خود به عنوان شانه یا از شانه های دندانه درشت استفاده کنید. به صورت افراطی و با خشونت این کار را انجام ندهید، این شانه زدن به دلیل خیس بودن مو و سستی ریشه‌ها باید به آرامی صورت پذیرد.
• شاید مهمترین نکته در استفاده از نرم کننده موی سر، هشدار جهت نرسیدن این ماده به ریشه مو باشد. بسیار هوشیار باشید که نرم کننده تنها ساقه مو را دربرگیرد و به ریشه مو برخوردی نکند.
• در تمام مراحل شستشوی مو و مخصوصا پس از استفاده از نرم کننده‌ها یا انواع ماسک‌های تقویتی، ابدا از آب داغ برای شستن و آبکشی استفاده نکنید. آب ولرمی که رو به سرما باشد برای آبکشی نهایی بسیار مفید می‎باشد.
• سعی کنید مطابق با جنس موی خود شامپو و نرم کننده مناسب را برگزیده و از آن بهره ببرید. پیشنهاد ما استفاده از برندهای معتبر و آزمایش شده است.

  مجله زیبایی و سلامت مثبت مگ همواره سعی در جلب رضایت بازدیدکننده های خود دارد.

تاثیرات مخرب وای فای محسوس بر رویا

بهترین نوع شیرخشک کدام است؟

بهترین نوع شیرخشک کدام است؟

بهترین نوع شیرخشک کدام است؟

شیر هر مادری برای فرزندش بهترین و کامل‎ترین غذایی است که کودک از بدو تولد به آن نیاز دارد، اما گاهی به دلایل بسیاری ممکن است کودک از شیرمادر محروم و یا با کمبود آن مواجه شود. از جمله علل این اتفاق می‌توان به نافرم بودن نوک سینه مادر، ناتوانی فک کودک، اشتغال، بیماری و یا نبود مادر، ناکافی بودن یا بند آمدن شیرمادر و… اشاره نمود. در تمام این موارد به توصیه متخصصان، باید دست به سوی شیر خشک‌های موجود در بازار برد. در این زمان انتخاب بهترین نوع شیرخشک اهمیت می‎یابد.

شیر خشک به نوعی جایگزین شیرمادر به صورت موقت یا دائم می‌گردد، بدین صورت که اگر شیرمادر اصطلاحا خشک شود، شیرخشک جایگزین شیرمادر شده و اگر به عنوان مثال مادر شاغل باشد، شیر خشک وعده‌های جایگزین شیرمادر را تشکیل می‌دهد.

فواید موجود در شیرمادر در هیچ شیرخشکی یافت نمی‌شود، اما با این حال می‌توان با کمی دقت و مطالعه به بهترین نمونه شیرخشک در بازار، دست یافت.

همه شیر خشک‌های موجود در داروخانه‌های معتبر دارای تاییدیه سلامت بوده و همه مواد غذایی مورد نیاز کودک را تامین می‌کنند.

معمولا شیر خشک به سه شکل اصلی وجود دارد:

• پودر: ارزان ترین نوع شیر خشک است، این نوع شیر خشک با آب ترکیب می شود
• کنسانتره های مایع: قیمت آنها از پودر بیشتر است و معمولا با مقدار مساوی از آب رقیق می شوند.
• شیر خشک آماده برای مصرف: اغلب از همه انواع شیر خشک، گران تر بوده و کاربرد راحت تری هم دارند و می‌توان مستقیما آن را در شیشه ریخت.

بهترین نوع شیرخشک؟

بهترین نوع شیرخشک آن است که با توجه به وضعیت نوزاد و نظر متخصص کودکان مصرف شود. به طور مثال بعضی نوزادان به لاکتوز شیر حساسیت دارند برای آنها شیر فاقد لاکتوز که از پروتئین سویا تهیه شده است باید استفاده گردد و اگر باز هم این شیر را تحمل نکند از شیرخشکی که پروتئین آن هیدرولیز و به اسید‌های آمینه و لیپید تبدیل شده استفاده می‌شود. شیرخشک ها اکثراً از شیرگاو یا سویا تهیه می شود یک سری شیرخشک ها را از ابتدای تولد می توان مصرف نمود. در شیرخواران بالای یک سال که تغذیه مصنوعی دارند می توان از شیر گاو به جای فورمولا استفاده کرد ولی باید مواظب مقدار آهن و ویتامین های شیر خوار باشیم زیرا شیر گاو، آهن و ویتامین کمتر از شیرخشک دارد. قند شیر مادر از لاکتوز است ولی قند شیر خشک از لاکتوز و گلوکز است و همین گلوکز موجود در شیرخشک باعث چاقی در کودکان می‌شود.

گاهی ممکن است نیاز باشد که شیر خشک کودک خود را عوض کنید. دلایل تعویض شیر خشک عبارتند از آلرژی، نیاز بیشتر کودک به آهن، ناآرامی شدید، یا اسهال

ممکن است این نشانه ها ربطی به شیر خشک نداشته باشند. در چنین حالتی تغییر شیر خشک به کودک کمک نکرده و یا حتی ممکن است علائم او را بدتر کند. به همین دلیل همیشه قبل از تغییر شیر خشک نوزاد با پزشک مشورت نمایید.

برای تغییر شیرخشک کودکان ۴ تا ۱۲ ماهه، باید شیر خشک‌ها کالری و مواد مغذی بیشتری نسبت به شیر خشک معمولی نوزاد داشته باشند، اما باز هم ممکن است تغییر برای کودکتان مناسب نباشد. پیش از امتحان کردن آنها با متخصص اطفال مشورت کنید.

 و اما چند برند محبوب و مطرح در زمینه تولید بهترین شیرخشک:

نستله، نوتریشیا، فاسبل، تروویتال، میلوپا، ابوت و…

مجله اینترنتی مثبت مگ همواره سعی در جلب رضایت بازدیدکننده های خود دارد.